zondag 1 januari 2017

De metafysica van de afscheiding - dag 2 – de droom van de afscheiding


De Eenheid van God en Zijn Zoon is onveranderlijk, onaantastbaar en eeuwigdurend. Niets kan deze eenheid verbreken veranderen of aantasten. Alles wat door God geschapen is kan niet veranderd worden, blijft onaantastbaar en is voor altijd.

Toch lijkt er in de geest van de Zoon, van Christus, een idee te zijn ontstaan dat Hij zich op een of andere manier van Zijn Schepper kon afscheiden. De Cursus noemt dit ‘het nietig dwaas idee’ en vervolgens ‘waardoor de Zoon vergat te lachen’. Hier zie je dus reeds het ontstaan van alle lijden, maar daarover later nog meer. Je kan ook zeggen dat het nietig dwaas idee de oerknal is of de big bang.

De Cursus spreekt ook over ‘wanneer de droom begon’. Herinner je nog dat ik zei dat de metafysica van de afscheiding enigszins te vergelijken is met het verhaal van Adam en Eva. De eerste keer dat in de Bijbel over dromen of een diepe slaap wordt gesproken is in Genesis 2:21 “…toen deed de HERE God een diepe slaap op de mens vallen en terwijl deze sliep, nam Hij een van zijn ribben en sloot haar plaats toe met vlees.

Het verschil tussen het Bijbelse verhaal en de Cursus is dat volgens de Bijbel God een diepe slaap over de mens liet vallen, terwijl de Cursus de verantwoordelijkheid bij de keuze van de Zoon legt toen hij dus dacht dat Hij zich van God kon afscheiden. Het Bijbelse verhaal legt de verantwoordelijkheid bij God. De Cursus zegt dat de Zoon hiervoor responsabel is.
Het is trouwens niet de enige rechtzetting van de Bijbelse historie door de Cursus. Verderop in deze uitleg zal je ook zien hoe, door de arrogantie van het ego, deze verkeerde interpretatie tot stand is gekomen.

De reden dat er over een droom wordt gesproken is omdat, zoals eerder gezegd, alles wat God geschapen heeft niet veranderd kan worden. Dat wat God geschapen heeft blijft altijd zoals het is gecreëerd. Dit is iets wat je steeds in gedachten moet houden. Het is enorm belangrijk en verduidelijkt ook het principe dat tientallen keren in de Cursus wordt herhaald, nl. dat ideeën hun bron niet verlaten.

Door deze nietige en dwaze overtuiging denkt de Zoon dat Hij een geest en een wil heeft die onafhankelijk is en afgesplitst is van Zijn Bron. De Zoon kan zichzelf nu ervaren en waarnemen in relatie tot God en is er sprake van een gespleten geest.

Naar deze tweedelige, deze gespleten geest wordt in de Cursus verwezen als ‘twee stemmen’ waarvan de ene stem die van het ego (angst) is en de andere Stem (ideeën verlaten hun Bron niet) is de Stem van de Heilige Geest, de Stem dus namens God.

Wanneer de Cursus het heeft over het ego dan wordt hier naar verwezen met ‘het’, terwijl wanneer er over de Heilige Geest gesproken wordt er, als het ware, gesproken wordt over een wezen en wordt aangeduid wordt met ‘Hij’.

Morgen gaan we weer een stukje verder met deze andere versie van het scheppingsverhaal.


illustraties zijn eigen creaties

10 opmerkingen:

  1. Over de voorlaatste alinea heb ik de volgende vraag of opmerking:
    Wordt hiermee bedoeld dat het ego zelf zijn eigen beeld, ‘het’ eigen denken op het oog heeft en de Heilige Geest over ‘Hij’ als (deel van) de Schepper zelf? Dit laatste is mijns inziens de consequentie van de misinterpretatie vanuit de bijbel dat Hij een persoonlijke God is, dat volgens mij onjuist is. Het gaat in mijn beleving over ‘het Goddelijke of Scheppende’ (Kracht of Macht) en kan nooit Hij zijn aangezien het ook ZIJ is; Moeder/Vader/God. Het volmaakt scheppende is geen persoon maar de hoogste scheppende Energie.
    Hartegroet, Jan Willem

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En daar heb je volkomen gelijk in Jan Willem. God is volgens mij ook niet te definiëren, niet als een Hij of als een Zij en ook niet als allebei. God is en daarmee is ook alles gezegd wat gezegd kan worden over God in een taalgebruik zoals wij het kennen. Wij hebben echter wel behoefte aan een definitie om iets voor ons duidelijk te maken. Anderzijds is het lastig om iets wat totaal niet te omschrijven is samen te vatten in een paar letters. In de Cursus is, wanneer verwezen wordt naar God of naar de Heilige Geest, gekozen om gebruik te maken van 'Hij'. We leren via de Cursus ook dat we altijd een keuze hebben. Zo kunnen we dus ervoor kiezen om de omschrijving van 'Hij' naar eigen inzicht te vertalen. Annemie

      Verwijderen
    2. Ik ben het met de strekking van je antwoord vanzelfsprekend eens, maar het verbaast mij dat deze uitspraken afkomstig zijn uit Een Cursus In Wonderen, en als ik mij niet vergis (heb dat boek in mijn boekenkast staan en ik ga er nu weer in lezen!) is het een Jezus-channeling (maar wel in een tijd geschreven (uitgave 1999)dat channelings nog in de kinderschoenen stonden en niet zo wijd verspreid als nu. Misschien heeft dat er mee te maken. Inderdaad hebben we de behoefte aan een definitie om iets duidelijk te maken, hoewel het niet te omschrijven is. Maar ik ben er zelf een boek over aan het schrijven en ik heb - vanuit mijn visie - zelf een oplossing gevonden: ieder medemens is een mede-(leerling)god en iedereen zou dus ook zo benaderd moeten worden: 'Doe een ander niet aan wat jezelf niet prettig vindt', zodat je zelf voortdurend compassie probeert te betrachten, zelfs naar negatief geladen zielen. Overigens zal ik hieronder een tweede vraag/opmerking plaatsen dat in mijn boek besproken zal worden.

      Verwijderen
  2. Aangepaste tekst:

    Citaat 2e alinea: *Hier zie je dus reeds het ontstaan van alle lijden, maar daarover later nog meer. Je kan ook zeggen dat het nietig dwaas idee de oerknal is of de big bang.*

    Dit laatste (‘ook zeggen dat de oerknal een nietig, dwaas idee is’) is voor mij onduidelijk want ik begrijp niet wat hier bedoeld wordt. Een ander thema is dat het idee oerknal mijns inziens onlogisch is omdat ‘de’ oerknal helemaal niet kan bestaan als het universeel, dus door de hele schepping heen moet worden begrepen. De mens kan niet zonder ‘begin en einde’ denken en daarom is alles wat met oneindig en eeuwig wordt gezegd niet goed te vatten en te begrijpen. In mijn logica gaat het alleen om de bestaande ‘lagere’ scheppingsmanifestaties, dus alleen met materiële en dus lagere dimensionale - want stoffelijke - werelden en planeten te maken kan hebben. Waarom?
    De oerknal betekent ‘het begin’ terwijl geestelijk leven geen begin (en einde) kent. De oerknal gaat daarom volgens logisch denken alleen op voor lagere dimensionale planeten, sterren en zonnen op; en wel voor ieder apart universum die er bestaat, want die is op een uniek moment geschapen. Met andere woorden, buiten die lagere dimensionale sferen bestaan er óók multidimensionale ofwel kwantumwerelden, waar geen oerknal of big bang aan te pas komt, want dat is logisch gesproken onmogelijk. Binnen dit kwantumdenken – zoals ik zal in navolging van anderen noem - bestaat er immers niets anders dan het NU en dat is zonder afscheiding(en). Alles wat afscheiding is, wordt bedacht door de lagere dimensionale werelden, ofwel de mensen zelf, die de dualiteit nog niet overstegen zijn. de oerknaltheorie is dus een soort van evolutiemodel, de fase waarin de goddelijke ziel van ieder mens (vrijwillig) gaat afdalen naar lagere dimensies om het leven daar te leren kennen en zo groeit naar het scheppersbewustzijn dat het hoogste geestelijke bewustzijn is. eenmaal als mensenziel daar aangekomen gaat die ziel op in het goddelijke wezen. Kun je me volgen in deze redenering?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan je redenering prima volgen en zie in feite geen verschil met wat hier is neergezet. Een ‘nietig dwaas idee’ is een term uit de Cursus die verwijst naar het ogenblik waarin de Zoon, die een uitbreiding is van Gods Geest, geloofde dat Hij zich van Zijn Bron kon afscheiden. Het is nietig en dwaas omdat, volgens een principe die in deze Cursus naar voren komt, heel duidelijk wordt gesteld dat ideeën of gedachten hun Bron niet kunnen verlaten gezien er niets anders is dan Bron.
    De metafysica van de afscheiding die ik hier op mijn blog heb neergezet is de metafysica volgens Een Cursus in Wonderen en is voor mij een heel aannemelijke omschrijving van het ontstaan van het hele universum is. Er is ook sprake van een afdalen naar een lagere dimensie echter niet om het leven in de lagere dimensies te leren kennen maar wel als vlucht voor een niet langer te behappen schuldgevoel teweeggebracht door een geloof, een overtuiging dat deze afscheiding van de Bron is kunnen gebeuren.
    Ik laat het aan de lezer over of hij deze mening kan delen, er zich gedeeltelijk kan in vinden of dit als flauwekul beschouwd. Er bestaan wellicht nog tal van verhalen en theorieën en de meningen hierover zullen verschillend blijven. Waar het er voor mij op neer komt is dat elk voor zich uitmaakt of men er wel of niets mee kan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind de eerste alinea in je reactie heel leuk omdat het me bewustmaakte dat ik zelf toch een iets andere inhoud geef aan ‘nietig dwaas idee’. Dat, omdat de zielen die op ‘onderzoek’ uitgaan en daarmee – in mijn visie - de afdaling naar lagere dimensies beginnen, dat doen om hun eigen bewustzijnsevolutie mogelijk te maken. Want als die weg niet wordt gekozen, dan blijf je als kosmisch kernbeginsel onbewust/niet-ervaren-in-de-materie, want zonder geleefd te hebben in die lagere gebieden en dan krijg je ook nooit de ervaring die je ‘kunt’ opdoen als je de Jacobsladder opgaat door geestelijk te gaan groeien. Maar ik weet ook dat er kosmische (kern)zielen bestaan die daarvoor niet kiezen en een soort van engelenbestaan leiden. Geen probleem, want dat is een keuzemogelijkheid. Ik ervaar vervolgens dat je alleen die afscheiding van de Bron kunt ervaren – wat dat betekent – als je echt in die lagere strata terechtkomt. En daarom is het voor mij een nieuwe, geestelijke evolutietheorie. Maar beide mogelijkheden zijn inderdaad aanwezig: zowel ontdekken wat het betekent als je (per ongeluk) jezelf afscheidt van de Bron, als de tegenovergestelde optie dat je binnen die Bron blijft en dat je dan ervaart dat er niets anders is dan de Bron. En dat vind ik het mooie van dit Scheppingsplan.
      Tot slot de opmerking dat als ik het goed heb gezien er niet zoveel wordt gereageerd op deze site, en als je vindt dat ik hier teveel schrijf, dat ik vanaf nu zelf op mijn blog ook over Een Cursus ga schrijven en inmiddels een eerste blog over het ego klaar heb en geplaatst, zodat ik je niet hoef te belasten: https://jwjongejans2014.wordpress.com/2017/09/21/de-illusies-van-het-ego-1/

      Verwijderen
    2. Er zijn inderdaad niet veel reacties op deze blog en ik was dus ook aangenaam verrast met die van jou en zie het niet als een belasting. Ik neem eens een kijkje op je blog en wie weet laat ik wel een bericht achter. :)

      Verwijderen
    3. Prima Annemie, wees welkom op mijn site en we kunnen ook verder samen in debat/dialoog blijven! Ik bedoelde met 'belasting' alleen dat ik op spiritueel terrein radicaal ben en dat ik dus altijd met mensen wordt geconfronteerd of tegenkom die mijn gedachten en visie afwijzen omdat ik alles 'verkeerd' in de traditionele zin zie. Dus moet ik dan veel uitleggen. Maar ik ben wel al mijn hele leven met spiritualiteit bezig geweest en heb uitzonderlijke want andere wegen bewandeld dan anderen, wat uit mijn boek duidelijk zal worden. Tot schrijfs dus! Jan Willem

      Verwijderen